Eenzaamheid is één van de hoofdoorzaken van zelfdoding, maar wist je dat eenzaamheid niet hoeft te betekenen dat je ook alleen bent?
Vaak voel je je eenzaam binnenin een relatie, in je gezin, in je werk. De schaamte die hierbij komt kijken maakt dat er niet over gesproken wordt. Want hè, hoe kan ik me nu eenzaam voelen? Ik heb toch een leuk gezin, leuke ouders, leuke partner, …?
Wat is er mis met me? Een vraag waarover vaak gepiekerd wordt. Het spreken hierover heeft nog een enorm taboe. Dus kiezen we ervoor het gevoel weg te stoppen, vaak door allerlei mechanismen: druk bezig zijn, hard werken, zorgen voor iedereen, alcohol, drugs, gamen, … Het kan heel wat verschillende vormen aannemen. Alles om dat eenzame gevoel maar niet te hoeven voelen. En hoe meer je iets wil wegduwen hoe harder het aanwezig is en uiteindelijk gelijk een katapult terug in je gezicht slaat.
Deze eenzaamheid wil je iets vertellen het is een signaal. Een signaal dat er bepaalde behoeften of noden niet vervult worden. Eenzaamheid hoeft dus niet gelijk te staan aan alleen zijn of single zijn, maar is eerder een oproep van jezelf om iets te beseffen, in te zien en eventueel te veranderen. Het gaat om verbondenheid en vooral de nood hieraan, een basisbehoefte die we als mens hebben om een gelukkig leven te kunnen leven. Om ons verbonden te voelen, geliefd te voelen en van betekenis voor de mensen om ons heen.
Suïcide is zoals de kanaries in de steenkoolmijnen, een alarmsignaal van de samenleving!
Een citaat dat me altijd is bijgebleven, vooral omdat er zo een waarheid in schuilt. Nog nooit waren de cijfers van zelfdoding zo hoog. En een mede beïnvloedende factor is onze individualistische samenleving. Natuurlijk heeft dit ook zijn voordelen maar onze behoeften aan verbondenheid wordt er wel steeds minder door vervult. Zeker als je dit vergelijkt met de meer collectief ingestelde landen.
Zelf merk ik enorm het verschil tussen Spanje en België en toch liggen we slechts een 1000 km uit elkaar. En zo merk je ook steeds meer op dat mensen terug in ‘communities’ of gemeenschappen gaan samenleven. De nood aan verbondenheid was nog nooit zo groot. Om nog maar te zwijgen over de invloed van sociale media op ons verbondenheids-/ eenzaamheidsgevoel.
Dus neem vandaag even een moment om je eigen gevoel van verbondenheid na te gaan. Misschien ben je ontzettend dankbaar om de verbondenheid die jij ervaart in je leven. Prachtig! Bedank je geliefden rondom je! Geef een compliment en bevraag hoe zij zich voelen. Wie weet wordt er op die manier een mooi gesprek geopend en help je iemand verder op weg!
Sometimes all we need is a good talk and a hug. 😉
En als dat niet voldoende blijkt te zijn, zet de stap naar hulp of help je geliefden met het zetten van deze stap, want ook dit is samen werken aan een gevoel van verbondheid en dus al een mooie aanvulling hiervan voor beiden.
Chris